Ouders die gescheiden zijn voelen zich vaak schuldig naar hun kinderen. Het is natuurlijk ook niet fijn om kinderen met een scheiding van hun ouders op te zadelen. Kinderen lijden daar eigenlijk altijd onder. Maar wat zou er gebeurd zijn als je niet was gescheiden? Dan had de relatie nog meer deuken gekregen misschien…. Zou dat de kinderen goed gedaan hebben??
Alles gedaan?
Vaak zegt men: we hebben er alles aan gedaan om onze relatie goed te krijgen. Het is niet gelukt. Maar wat is dat: alles eraan gedaan hebben…. Eén keer mee naar een relatietherapeut? Of twee keer? Mensen die zichzelf dat wijsmaken, voelen vaak toch dat ze niet ALLES uit de kast getrokken hebben. En als men dat diep van binnen voelt, wordt het schuldgevoel groter.
Schuldgevoel is niet helpend
Ik wil niemand een schuldgevoel bezorgen, zeker ook gescheiden ouders niet. Ze zijn wél verantwoordelijk! Maar een schuldgevoel hebben over iets wat in het verleden gebeurd is (en dus niet terug te draaien is) is niet constructief. Je hebt er alleen maar last van.
Beter omgaan met schuldgevoel
Daarom adviseer ik je schuldgevoel onder ogen te zien, het van alle kanten te bekijken en daarna jezelf te “ont-schuldigen”: onder ogen zien dat je tóen niet anders gedaan hebt, en dat het geen zin heeft om je ellendig te voelen, dat je kind er niks aan heeft en niemand verder erbij gebaat is. Besef dat je NU een keus hebt dingen goed te doen!
Waarom?
Als je je schuldgevoel niet onder ogen ziet dan gaat het naar het onderbewuste en blijft daar invloed uitoefenen. Je weet niet waarom je geen grenzen kunt stellen, je weet niet waarom je je kinderen niets kan weigeren…. Daarom is het besef ervan belangrijk, maar ook dat je beseft dat je een nieuwe kans hebt om iets góed te doen!
Opvoeding met schuldgevoel
De opvoeding na een scheiding wordt vaak bepaald door schuldgevoelens. De kinderen zijn zielig, je moet het daarom goedmaken en dus verwennen! En dat is nu juist iets waar kinderen niets aan hebben. Waar ze totaal niet beter door worden. Een scheiding is erg voor kinderen, zeker, maar daarna geen grenzen krijgen van je ouders is nog erger.
