Ik las en zag ook op TV dat pesten steeds extremer wordt. Verschrikkelijk. Zo hoor je vaak dat kinderen geslagen en geschopt worden en dat dit gefilmd wordt en op internet wordt geplaatst. Nu weer hoorde ik dat jongelui elkaar soms dwingen ergens excuses voor aan te bieden, terwijl men niks gedaan heeft, ook onder bedreiging van schoppen, slaan of erger.

Pesten en stoerheid

Ik werd vroeger niet echt gepest (iedereen maakt op dat gebied wel eens wát vervelends  mee), maar ik was nérgens banger voor dan gepest worden, dus ik hield me altijd stoer. En dat stoere was niet van mezelf, dat hanteerde ik als overlevingsmechanisme. Ik heb er ook m’n hele leven over gedaan om die stoere schil kwijt te raken. Maar dat is weer een ander verhaal.

Wat levert dat pesten toch op?

Waar ik aandacht voor wil vragen is voor de pester, hóe gemeen die ook kan zijn. Maar ik denk dan: Waarom zou iemand pesten?  Iedereen heeft wel eens last van het gevoel onhandig te zijn, iets niet te kunnen/durven, iets niet te weten. Iedereen voelt zich dus op een bepaald gebied of moment falen en of minderwaardig. Je kunt daarvoor uitkomen en bv. zeggen: daar heb ik geen verstand van, ik kan dat niet, ik ben daar onhandig in. Dan maak je van je zwakheid een kracht.

Hoog en onaantastbaar op een troon

Maar ben je ervan overtuigd dat dit je minderwaardigheid nog verder verzwakt, dan ga je zoiets natuurlijk niet toegeven! Dan blijf je hoog op je troon, onaantastbaar en stoer, en voel je je dan nóg kleintjes dan kun je iemand vernederen en omlaag halen, zodat je zelf toch altijd nog een stuk hoger uitkomt…..

Helaas is een oplossing tegen het pestgedrag niet zo maar gevonden

Dat het pesten extremer wordt is verschrikkelijk maar ook wel logisch, zo lang pestkoppen (bv. in de politiek) aan de macht kunnen komen. Het wordt met de paplepel ingegeven!