Soms zeggen mensen tegen mij: waarbij kun jij nu NIET helpen? Vooral omdat men het moeilijk vindt een onderscheid te maken bij waar ik wel en niet goed in ben. Ik weet bv. niet zo gek veel van juridische zaken, van regelingen waarop mensen recht kunnen hebben (bijv. financiën) etc.
Maatschappelijk werkers zijn er in allerlei soorten
Maatschappelijk werkers staan erom bekend dat zij van bijna alles verstand hebben, en vaak is dat ook zo. Iedere maatschappelijk werker richt zich vooral op datgene wat hij/zij interessant vindt. Ik hou niet van regeltjes…. Ik hou van mensen, het liefst gewone mensen, net zoals ik. Het is dus niet zo vreemd dat ik me zelden bezig hou met financiën en juridische zaken. Daarvoor bestaan er andere deskundigen. En bovendien: als ik het niet góed kan doen, dan doe ik het liever niet. Waar ik wél goed in ben is in allerlei zaken die tussen mensen kunnen spelen. Bv. conflicten tussen mensen. Of het nu gaat tussen
- buren, vrienden, vriendinnen
- familie, broers, zussen, ouders, schoonouders
- collega’s, medewerkers onderling of in een gezagsrelatie
Al deze zaken zijn interessant, maar zodra er juridische of financiële gevolgen bij kunnen zitten, dan is een deskundige op dat gebied ook nodig.
Moet de andere partij altijd mee?
Soms is dat het beste, maar het kan niet altijd. Bv. als je nog steeds boos bent op je vader die al jaren geleden is overleden, dan kan dat niet. Maar ook wil je soms een probleem met je vriend/vriendin zélf oplossen, ook al weet je niet hoe. Of wil je gewoon leren hoe je met jouw moeilijke moeder kunt omgaan zonder steeds ruzie te krijgen en hoe je ervoor kunt zorgen dat je je niet elke keer zo ergert? Ik kan je daarbij meestal snel en gemakkelijk helpen.
Burenruzies
Burenruzies kun je meestal het beste oplossen met een mediator. Hoewel ik deze opleiding ooit gedaan heb, voel ik me geen mediator maar kan ik wel helpen bij conflicten. Maar soms is het conflict nog niet groot, en wil een van de partijen ervoor zorgen dat het niet uit de hand loopt. Juist in zo’n beginfase kan er veel gedaan worden.
Dreigend conflict met vriendinnen
Ooit kwam er een mevrouw die door de huisarts was verwezen vanwege onverklaarbare klachten. Ik geloof dat het hoofdpijn was. Toen we in gesprek waren (haar man was erbij) kwamen we erachter dat mevrouw zich erg druk maakte om een “vriendin” die altijd gratis wilde meerijden als ze ergens heen gingen. Ik leerde mevrouw een gesprek hierover met de betreffende vriendin te voeren. Tevoren hadden we goed doorgenomen wat de uitkomst van het gesprek wel mocht zijn, en wat er zeker niet mocht gebeuren. Bij een jongere vrouw zou ik dit ook gedaan hebben, maar zou ik ook geadviseerd hebben een cursus assertiviteit te volgen,
Operatie
Het gebeurt ook wel eens dat iemand ergens mee rondloopt waarmee hij/zij geen raad weet. Bv. een mevrouw kwam eens bij mij omdat zij zich angstig voelde voor een operatie. Na 2-3 gesprekken voelde zij zich een stuk geruster en kon ze zich beter en minder zorgelijk voorbereiden op de operatie. Zij doorstond deze goed.
Vaste gesprekspartner was overleden
Ook heb ik meerdere malen iemand gesproken die wat ouder was en na het overlijden van de partner iemand miste om mee te praten over dingen die men moeilijk vond. Bv. een mevrouw die zich zorgen maakte om de omgang tussen haar schoonzoon (vader van haar kleinkinderen). Ze wilde hier wel met haar dochter over in gesprek, maar wist niet goed hoe ze dat moest aanpakken. Na één gesprek wist ze dat wél. Ze heeft me laten weten dat dit gesprek prima verlopen is.
Opvoeding
Ook bij vragen rondom de opvoeding van een kind, kan ik vaak zonder het kind ook werkelijk te spreken, het nodige doen. Meestal is het dan handig als beide ouders komen, zodat we snel kunnen zien wat er fout gaat. Dat is dus geen relatietherapie, maar soms wel gezinstherapie, zónder dat het hele gezin aanwezig is. Soms verzwakken ouders elkaars interventies (bv. de ene ouder valt de andere ouder (vaak onbedoeld) af) .
Maar ook als de opvoedingsstijlen van de ouders een stuk uit elkaar liggen dan kan ik daar gemakkelijk bij helpen een tussenweg te vinden. Ik ga dus niet zeggen hoe het wél moet, maar help jullie als ouders om een goede middenweg te vinden, die acceptabel is voor allebei.
Politie aan de deur? Verslaving? Of iets anders?
Opvoeding kan pittig zijn, soms zelfs zodanig dat de politie aan de deur komt vanwege wangedrag van je zoon of dochter. Als jeugdzorg wordt ingeschakeld kan het soms nog wel enige tijd duren voor er echt iets gebeurt. Maar ondertussen moet er soms een gesprek worden gevoerd met de jongere(n) in kwestie, soms ben je als ouder misschien zelf zo overstuur dat je niet weet wat je met de zaak aan moet. Ook dan kan ik in korte tijd overzien wat er nu als eerste moet gebeuren, hoe de rust in het gezin terug kan komen en wat op korte termijn geregeld moet worden.
Aangezien ik jarenlange ervaring heb in de jeugdzorg en in de verslavingszorg kan ik snel overzien wat er moet gebeuren. Er zitten wel beperkingen aan: ik kan er niet voor zorgen dat uw kind niet meer verslaafd is, en geen domme dingen meer doet. Ik kan u wel helpen als ouders om de juiste dingen te doen, zodat de kans dat uw kind hulp aanvaardt groter wordt.
